İnsanın başkasının dinini araştırma fikriyle uzun geçmişe sahip olan, ancak modern dönemde gelişerek bağımsız bir bilim dalı haline gelen Dinler Tarihi bugün temelde tarihsel, karşılaştırmalı ve fenomenolojik yaklaşımlarla araştırma ve inceleme yapmaktadır. Hem dünyada hem de Türkiye’de kendisine has metot geliştirme aşamasında olan Dinler Tarihi biliminin konusu inanan ve dini olan insandır. İnsanı inanç ve ameli yönleriyle ele alırken insanın durduğu hem duyular alemi hem de duyular ötesi her nokta araştırma alanına dahildir. Dinleri araştırma söz konusu olduğunda; geleneksel, milli, evrensel ve kurumsal dinlerin tamamı araştırma konusudur. Bu doğrultuda dünya üzerinde müntesibi bulunan ve bulunmayan tüm dinler araştırma alanındadır. Dinleri, kutsal metinleri (Kutsal Kitap ve Mitoloji), tarihi, gelenekleri, kurumları, kurumsal yapıları, dini eşya ve objeleri, inançları ve uygulamalarıyla inceleyen Dinler Tarihi bilimi iki temel alana sahiptir. Birincisi; tanrı, kutsal, tanrısal varlıklar, melek, şeytan, cin gibi temel kutsalları ve her türlü inancı kapsayan inançsal yöndür. İkincisi ise dua, ayin ve ritüeller, hac ve ziyaretler, yıllık bayram, festival ve kutlamalar, inisiyasyon törenleri ve her türlü ibadetleri gelenekleriyle birlikte kapsayan duyularla algılanabilir uygulama yönüdür.